ξιφοκτονώ

ξιφοκτονῶ, -έω (Α) [ξιφοκτόνος]

(κατά το λεξ. Σούδα) «ξιφοκτονεῑ

ξίφεσιν ἀναιρεῑ», φονεύει με ξίφος.